O amplo estudo internacional sobre os deberes escolares que acaba de publicarse, e no que a Universidade de Oviedo encargouse de representar ao noso país, vén corroborar o que se ten escrito varias veces nestas páxinas: este tipo de tarefas extraescolares deben ter relación co que se traballa na aula e estar moi ben preparadas polos mestres, adaptándose ás necesidades específicas dos alumnos; serán atractivas para estes e non unha pesada carga que provoque rexeitamento, e sobre todo deberán realizalas de maneira autónoma, para acadar unha mellor comprensión e consolidación da aprendizaxe.
Os pais teñen unha grande responsabilidade nos deberes escolares dos fillos. Resulta contraproducente que se impliquen nos contidos axudándolles directamente a realizar as tarefas, pois así non se fomenta o esforzo individual e pódese entrar en contradición coa metodoloxía do profesorado. É moito máis eficaz que os proxenitores estimulen e motiven aos nenos, preocupándose tanto das súas emocións como da planificación do traballo.
Demostrar a importancia e utilidade destas tarefas para a casa, estimular a súa realización con independencia e buscar un lugar idóneo para levalas a cabo son accións ao alcance dos pais e que por esta razón veñen a demostrar —a diferencia do que se pensa de xeito habitual— que os deberes escolares non aumentan as desigualdades entre os alumnos, segundo se beneficien ou non da axuda familiar.
Pero os verdadeiros problemas dos deberes están a ser outros. Para realizalos de xeito autónomo os estudantes precisan dunha sólida lectura comprensiva e de boa capacidade de expresión e de razoamento, competencias das que moitos carecen. Mentres estas non estean consolidadas, os alumnos serán incapaces de traballar de xeito individual, polo que se desaniman e perden motivación en xeral polas tarefas académicas, principal causa do fracaso e abandono escolares na actualidade.
Non se dedica suficiente tempo a ler, escribir ou resolver problemas na escola ou na casa, problemática que se acentúa cando os rapaces acceden libremente ás novas tecnoloxías. Estas resultan moito máis atractivas pero sobre todo para usar como ocio, non como medio para facilitar a aprendizaxe. A lectura nestes medios é superficial e esporádica e a expresión incoherente e á marxe dunhas normas que seguen en vigor. Para o alumno atoparse, xa que logo, cuns deberes que requiren concentración e comprensión, provoca procrastinación e ansiedade, polo que desexan rematalos rápido e co menor esforzo posible.